Stuiterend door het Pamir

Toen we onze reis planden leek ons de tijd in het Pamir-gebergte één van de hoogtepunten. Afgelopen week was het dan zo ver, we zijn in ongeveer 7 dagen door het Pamir gereden. En onze verwachtingen bleken terecht; wat is het Pamir schitterend en onbeschrijfelijk mooi! Wat hier ook aan bijgedragen heeft is dat we eindelijk eens geluk hebben gehad met het weer. In Dushanbe spraken we nog een andere motorrijder die ons vertelde over sneeuwstormen in de passen van het Pamir, maar wij hebben op een middag regen na alleen maar zon gezien. Eindelijk rechtvaardigheid!

Wat erg goed bleek uit te pakken is de richting waarin we door het gebergte gereden zijn. Met de route die wij genomen hebben stegen we geleidelijk en zagen we de bergen langzaamaan hoger en besneeuwder worden. Dit ging door totdat we op het einde van onze route door een bergpas van net iets meer dan 4600 meter hoog gingen. Wij werden er kortademig van en de motoren hebben ook wel eens beter gelopen, maar we hebben het gehaald! Sowieso waren niet alle motoren meer in topconditie; de motor van Gerwin lekte al een tijdje olie uit de achterschokbreker. Dit onderdeel gaat vervangen worden in Bishkek, maar eerder bleek niet mogelijk. Daarmee ging de gemiddelde snelheid in het Pamir wat omlaag en werd elk van de vele hobbels en kuilen in de weg goed gevoeld…

Ook het kamperen in het Pamir was fantastisch. We konden hier simpelweg naast een weg gaan staan en er vanuit gaan dat er zo goed als geen verkeer langs zou komen. Afgezien van wat hoofdpijn ’s nachts, is de hoogteziekte alleszins meegevallen. Het koelde op deze grote hoogte wel erg af ’s nachts, maar de sterrenhemel maakte een hoop goed!

Toen Bram op een ochtend wat ziek bleek te zijn besloten Marco en Gerwin een wandeling te gaan maken. We zaten in een klein stadje en vroegen bij de lokale VVV om een wandelroute door de bergen hopende iets te zien van mooie uitzichten. We zijn er inmiddels aan gewend geraakt dat toeristische attracties in deze landen altijd tegenvallen. Zo betaalden we entree voor het bezoeken van een moskee die vanbinnen gedeeltelijk in de steigers stond en gedeeltelijk was ingestort… In het Pamir bleek dit niet anders. We kregen bij de lokale VVV de aanbeveling naar de botanische tuin te gaan vanwaar we een schitterend panorama voorgeschoteld zouden krijgen. Eenmaal aangekomen bij de naar lokale standaarden goed onderhouden tuin kwamen we aan op een punt wat nauwelijks hoger lag dan het stadje en vanwaar het uitzicht niet mooier was dan vanuit het stadje zelf. Hierna zijn we maar op de motor gestapt. Leuk detail over ons bezoek aan deze waardeloze tuin; bij aankomst vroegen we de kassier waar we een leeg blikje frisdrank weg konden gooien. Hij pakte de blikjes en wierp ze met een mooie boog de natuur in… En wij maar afval scheiden.

Verder draait dit blogbericht eigenlijk vooral om de bijgevoegde foto’s. Hopelijk brengen die de indrukwekkende natuur enigszins over. Wij zijn intussen in Osh in Kirgizië waar we wat onderhoud aan de motoren hebben gedaan, er blijken best veel dingen kapot te kunnen trillen of vallen hier; kofferrek-ophanging, koffer-ophanging, bevestigingbevestigingspunten van de tank, bagagebuis-ophanging en wat willekeurige bouten. Het meeste is inmiddels weer gerepareerd. Wij maken ons ondertussen ook op voor een weekje vakantie in Kirgizië; maandagmorgen vroeg landen onze vriendinnen in Bishkek.